De toepassing van organische zuren kan de groeiprestaties van groeiende vleeskuikens en varkens verbeteren. Paulicks et al. (1996) voerden een dosistitratietest uit om het effect van een verhoogd kaliumdicarboxylaatgehalte op de prestaties van groeiende biggen te evalueren. 0, 0,4, 0,8, 1,2, 1,6, 2,0, 2,4 en 2,8%kaliumdicarboxylaatwerden toegevoegd aan het openingsvoer van biggen die een dieet op basis van maïs en sojabonen kregen. De gemiddelde dagelijkse groei, dagelijkse voeropname en voerconversie van de kaliumdicarboxylaatgroep namen toe met respectievelijk 13%, 9% en 4%. Vergeleken met de onbehandelde groep verhoogde het toevoegen van 2% PD het lichaamsgewicht met 22%. Volgens het maximale toevoegingsniveau geregistreerd door de Europese autoriteiten van 1,8%, kan de gewichtstoename worden verhoogd tot 14%. De voeropname werd verhoogd bij dezelfde dosis. De voerconversie (FCR) nam lineair af met de toename van PD, van 1,59 tot 1,47. Sommige onderzoekers hebben het effect van PD op de prestaties van biggen onderzocht. Tabel 1 vat de experimentele resultaten samen van de effecten van PD op gewichtstoename (WG) en FCR.

Effecten van kaliumdicarbonaat op de gewichtstoename en voederconversie van dieren

Kaliumdicarboxylaatis geregistreerd als een niet-antibioticum groeibevorderaar, die antibiotica in voer moet vervangen en de toegang van consumenten tot veiligere producten moet garanderen. Daarom moeten de voordelen van het gebruik van kaliumdicarboxylaat worden vergeleken met de effecten van routinematig gebruik van antibiotica in voer. Tylosine is een van de meest gebruikte antibiotica in voer voor varkens. Danielsen (1998) vergeleek de groeiprestaties van varkens die behandeld werden met de antibioticum groeibevorderaar tylosine of PD. De resultaten toonden aan dat kaliumdicarboxylaat antibiotica in voer kon vervangen zonder negatieve effecten op de prestaties van dieren. Studies hebben aangetoond dat kaliumdicarboxylaat de groeiprestaties van dieren verbetert, en de antibacteriële werking van kaliumdicarboxylaat is de belangrijkste factor die de groeiprestaties beïnvloedt.

Het effect van organische zuren op de groeiprestaties houdt niet alleen verband met het nadelige effect van organische zuren op micro-organismen, maar ook met de verlaging van de pH in de darm. Bovendien hebben de negatieve ionen van zuur een positief effect op de symbiose van de darmflora. Al deze effecten verminderen het intermediaire metabolisme en dragen bij aan een betere groei. De verbetering van de nutriëntenbenutting is deels te danken aan de vermindering van de microbiële concurrentie om nutriënten, maar is ook het resultaat van een effectievere enzymatische vertering van nutriënten. Roth et al. (1998) rapporteerden dat 1,8% PD-suppletie de verteerbaarheid verbeterde, wat voornamelijk een weerspiegeling was van de veranderingen in de activiteit van de darmmicrobiota. Aangezien ongeveer 80% van de stikstof in feces afkomstig is van micro-organismen, tonen hun resultaten aan dat PD-suppletie de hoeveelheid fermenteerbare nutriënten die de dikke darm binnenkomen kan verminderen door de enzymatische vertering van de dunne darm te verbeteren. Ze suggereerden ook dat het de magere toestand van het karkas zou kunnen verbeteren door ervoor te zorgen dat aminozuren gemakkelijker eiwitten in het lichaam kunnen afzetten. Partanene en Mroz (1999) wezen erop dat eiwitbronnen van lage kwaliteit een groter effect hebben op de verbetering van de verteerbaarheid van eiwitten dan eiwitbronnen van hoge kwaliteit.

Kaliumdicarboxylaat kan de gewichtstoename, voeropname en voederconversie van dieren verbeteren. De verbetering van de groei is gelijk aan die van een groeibevorderaar. Daarom is kaliumdicarboxylaat vanwege zijn uitstekende eigenschappen een effectief alternatief geworden voor antibiotica in veevoer. De invloed op de microflora wordt beschouwd als de belangrijkste werkingswijze en er is geen risico op microbiële resistentie. Het vermindert de incidentie van E. coli en Salmonella in vleesproducten.