Kaliumdiformiaat, als het eerste alternatieve anti-groeimiddel dat door de Europese Unie is gelanceerd, heeft unieke voordelen op het gebied van antibacteriële en groeibevorderende eigenschappen. Dus, hoe werkt het?kaliumdiformiaateen bacteriedodende rol spelen in het spijsverteringskanaal van dieren?

Vanwege zijn moleculaire bijzonderheid,kaliumdiformiaatdissocieert niet in zure toestand, maar alleen in neutrale of alkalische omgeving om mierenzuur vrij te maken.

Zoals we allemaal weten, is de pH in de maag een relatief lage zure omgeving, waardoor kaliumdiformiaat voor 85% via de maag de darmen kan binnendringen. Als de buffercapaciteit van het voer sterk is, dat wil zeggen, als de zuurtegraad van het systeem dat we gewoonlijk noemen hoog is, zal een deel van het kaliumdiformiaat dissociëren en mierenzuur vrijgeven om als verzuringsmiddel te fungeren. Hierdoor zal het percentage dat via de maag de darmen bereikt, afnemen. In dit geval is kaliumdiformiaat een verzuringsmiddel! Om de alternatieve antibacteriële werking van kaliumdiformiaat in de darmen te benutten, is het daarom belangrijk om de zuurgraad van het voersysteem te verlagen. Anders moet de toegevoegde hoeveelheid kaliumdiformiaat groot zijn en zullen de kosten hoog zijn. Daarom is de gecombineerde toepassing van kaliumdiformiaat en calciumdiformiaat beter dan alleen kaliumdiformiaat.

Uiteraard willen we niet dat alle kaliumdiformiaat als zuurteregelaar wordt gebruikt om waterstofionen vrij te maken, maar we willen dat het meer in de vorm van intacte mierenzuurmoleculen vrijkomt, zodat de bacteriedodende werking behouden blijft.

Maar alle zure chymus die via de maag de twaalfvingerige darm binnenkomt, moet worden gebufferd door gal en pancreassap voordat het de jejunum bereikt, om grote pH-schommelingen in de jejunum te voorkomen. In dit stadium wordt een beetje kaliumdiformiaat gebruikt als zuurteregelaar om waterstofionen vrij te maken.

KaliumdiformiaatBij het binnendringen van het jejunum en ileum komt geleidelijk mierenzuur vrij. Een deel van het mierenzuur geeft nog waterstofionen af ​​om de pH-waarde in de darmen licht te verlagen, en een deel van het complete moleculaire mierenzuur kan de bacteriën binnendringen om een ​​antibacteriële rol te spelen. Bij het bereiken van de dikke darm via het ileum bedraagt ​​het resterende aandeel kaliumdicarboxylaat ongeveer 14%. Deze verhouding hangt natuurlijk ook af van de structuur van het voer.

Na het bereiken van de dikke darm kan kaliumdiformiaat een sterker bacteriostatisch effect hebben. Waarom?

Omdat de pH in de dikke darm onder normale omstandigheden relatief zuur is. Onder normale omstandigheden worden, nadat het voedsel volledig is verteerd en opgenomen in de dunne darm, bijna alle verteerbare koolhydraten en eiwitten opgenomen, en de rest bestaat uit enkele vezelcomponenten die niet in de dikke darm kunnen worden verteerd. Het aantal en de soorten micro-organismen in de dikke darm zijn zeer rijk. Hun functie is om de resterende vezels te fermenteren en vluchtige vetzuren met korte ketens te produceren, zoals azijnzuur, propionzuur en boterzuur. Daarom is het mierenzuur dat door kaliumdicarboxylaat wordt vrijgegeven in een zure omgeving moeilijk om waterstofionen vrij te maken, waardoor meer mierenzuurmoleculen een antibacteriële werking hebben.

Ten slotte, met de consumptie vankaliumdiformiaatin de dikke darm werd de hele missie van darmsterilisatie eindelijk voltooid.