Bij de Zuid-Amerikaanse garnalenkweek merken veel kwekers dat hun garnalen langzaam groeien en geen vlees produceren. Hoe komt dit? De trage groei van garnalen is te wijten aan het zaad, het voer en de verzorging tijdens de aquacultuur.Kaliumdiformiaatkan het probleem van trage voeding en gebrek aan vleesgroei in de garnalenkweek oplossen. Sommige kwekers meldden dat ze in de eerste maand normaal voedsel aten, maar in de tweede maand niet veel. Veel kwekers dachten dat het aan het aas lag en vermoedden dat de slechte kwaliteit van het voer de eetlust van de garnalen verminderde en dat er een verandering in het voertype was. De trage voedingssituatie verbeterde hierdoor niet en in sommige vijvers werd de situatie zelfs nog ernstiger.

Op basis van deze kwesties kunnen de redenen voor de trage consumptie van Zuid-Amerikaanse garnalen als volgt worden samengevat:

1. Reden voor garnalenzaad:

Sommige garnalenzaden hebben van nature verschillende groottes en hun groei zal ook anders zijn tijdens de latere kweek. Er zijn ook garnalenzaden van verschillende bronnen, die vaak langzaam groeien of in een later stadium stoppen met groeien.

2. Waterkwaliteit:

Hoge concentraties ammoniumstikstof, nitriet en pH-waarde in het water kunnen pathologische veranderingen veroorzaken bij Zuid-Amerikaanse garnalen, wat gevolgen kan hebben voor hun dieet.

3. Er zijn veel micro-organismen in de vijver:

het kan een overvloed aan lokaasorganismen voor garnalen opleveren, maar het voedingsproces zal in deze periode traag zijn.

4. Managementfactoren:

Een hoge bezettingsdichtheid, ondiep waterpeil, onvoldoende waterverversing en onvoldoende voeding (doorgaans beperkt tot 6-8% van het lichaamsgewicht) kunnen allemaal oorzaken zijn van langzame voeding van garnalen.

 

Naast de bovengenoemde factoren die ervoor zorgen dat garnalen langzaam eten, zijn er ook bacteriële en virale ziekten. Garnalen met ziekten zullen zeker langzaam eten.

Het effect van kaliumdiformiaat op de productieprestaties van Zuid-Amerikaanse garnalen:

KaliumdiformiaatKan de incidentie van enteritis bij Penaeus vannamei verminderen. Kaliumdiformiaat kan niet alleen de intestinale permeabiliteit verbeteren, de vertering en absorptie van eiwitten bevorderen, de groei van garnalen bevorderen, maar ook de kolonisatie en proliferatie van nuttige bacteriën in het darmkanaal bevorderen, schadelijke intestinale bacteriën remmen, de pH in het darmkanaal reguleren, de darmontwikkeling bevorderen, de darmgezondheid van garnalen behouden, de incidentie van enteritis bij Penaeus vannamei aanzienlijk verminderen, de immuniteit van garnalen aanzienlijk verbeteren, de ziekteresistentie van garnalen verhogen en de vitaliteit van garnalen verbeteren. Het effect van het toevoegen van verschillende niveaus kaliumdiformiaat aan voer op de productieprestaties van Zuid-Amerikaanse witte garnalen. Het toevoegen van 0,8% kaliumdiformiaat aan het dieet verhoogde het totale gewicht van Zuid-Amerikaanse witte garnalen met 20,6%, de dagelijkse gewichtstoename met 26% en het overlevingspercentage met 7,8%. De experimentele resultaten tonen aan dat het toevoegen van 0,8% kaliumdiformiaat aan het voer van Zuid-Amerikaanse witte garnalen de groei van garnalen aanzienlijk kan verbeteren en hun overlevingspercentage kan verhogen.

De belangrijkste functie van kaliumdiformiaat is de antibacteriële en bacteriedodende werking, die de ziekteresistentie van garnalen kan verbeteren en hun fysieke conditie kan verbeteren. De belangrijkste bestanddelen vankaliumdiformiaatkan de structuur van de darmflora reguleren en de balans van de darmflora handhaven, wat de permeabiliteit van de garnalendarmen kan verbeteren, de activiteit van proteasen kan verhogen, de vertering en het gebruik van voerproteïne kan verbeteren, de voerverhouding kan verlagen, de voedingsstatus van garnalen kan verbeteren en de groei van garnalen kan bevorderen.