Shandong E.fine is een professionele fabrikant van betaïne. Hier leren we meer over de productiesoorten van betaïne.

Het actieve ingrediënt van betaïne is trimethylaminozuur, een belangrijke osmotische drukregelaar en methyldonor. De meest voorkomende betaïneproducten op de markt zijn momenteel watervrije betaïne, monohydraatbetaïne en betaïnehydrochloride. Vandaag bespreken we de verschillende betaïneproducten die op de markt zijn.

1. Watervrij betaïne:

Het raffinage- en zuiveringsproces is ingewikkeld vanwege het tekortschieten in het gebruik van dure apparatuur, het hoge energieverbruik en het feit dat het niet gemakkelijk is om de opbrengst te verbeteren, de kosten vanwatervrij betaïneis hoog. Het gehalte aan watervrij betaïne ((C₅H₁₁NO₂) bedraagt ​​98%.

Omdat 98% betaïne een sterke hygroscopiciteit heeft enarm liquiditeitDaarom raden we doorgaans het product 96% watervrije betaïne met 2% antiklontermiddel aan. De vloeibaarheid van 96% betaïne is beter en het is gemakkelijker te bewaren.

De pH van watervrije betaïne (10% waterige oplossing) is 5-7, wat neutraal is. Laag gehalte aan vocht, verbrandingsresten en chloride-ionen.

2. Betaïne-monohydraat

Monohydraat betaïne: het reactieprincipe is hetzelfde als watervrije betaïne. We hoeven alleen het zuiveringsproces te controleren om 1 kristalwater te maken. De molecuulformule is C5H11NO2·H2O, monohydraat betaïnegehalte ≥ 98%, (C5H11NO2)-gehalte ≥ 85%. De pH van monohydraat betaïne (10% waterige oplossing) is 5-7, wat neutraal is. Laag gehalte aan verbrandingsresten en chloride-ionen.

3. betaïne hcl

De verschillen tussen betaïnehydrochloride en watervrije betaïne en monohydraatbetaïne in het productieproces zijn als volgt: De tweede stap wordt gegenereerd in de reactie vloeistof, de scheiding en zuivering van het betaïnecomplexproces, hoge kosten, om dit probleem op te lossen, volgens een bepaalde molaire verhouding in het mengsel en zoutzuur, betaïne gecombineerd met zoutzuur in de vorm van een covalente binding voorbetaïnehydrochloride,de reactie met het bijproduct natriumchloride, wederom niet volledig materiaal en andere onzuiverheden scheiding is veel gemakkelijker, relatief laag energieverbruik, overeenkomstige kostenverlaging.

De zuiverheid van betaïnehydrochloride (C5H11NO2·HCl) was meer dan 98%. Omdat zuiver betaïnehydrochloride ook een sterke hygroscopische werking heeft en slecht dispergeerbaar is, wordt er op de markt vaak een antiklontermiddel aan toegevoegd.

De pH van betaïnehydrochloride (1+4 waterige oplossing) is 0,8-1,2, wat wijst op een sterke zuurgraad. Het gehalte aan water en verbrandingsresten is zeer laag. Het gehalte aan chloride-ionen bedraagt ​​ongeveer 22%.