AbstractHet experiment werd uitgevoerd om de effecten van diludine op de legprestaties en de kwaliteit van de eieren bij kippen te bestuderen en de benadering van het mechanisme van de effecten door het bepalen van indexen van eieren en serumparameters. 1024 ROM-kippen werden verdeeld in vier groepen die elk vier replicaten van 64 kippen bevatten. De behandelingsgroepen kregen hetzelfde basisdieet aangevuld met respectievelijk 0, 100, 150 en 200 mg/kg diludine gedurende 80 dagen. De resultaten waren als volgt. Toevoeging van diludine aan het dieet verbeterde de legprestaties van kippen, waarvan de behandeling met 150 mg/kg de beste was; de legsnelheid nam toe met 11,8% (p<0,01), de omzetting van eimassa nam af met 10,36% (p<0,01). Het eigewicht nam toe naarmate er meer diludine werd toegevoegd. Diludine verlaagde de serumconcentratie van urinezuur significant (p<0,01); het toevoegen van diludine verlaagde de serum-Ca significant2+en anorganisch fosfaatgehalte, en verhoogde activiteit van alkinefosfatase (ALP) in het serum (p < 0,05), wat een significant effect had op het verminderen van eibreuk (p < 0,05) en afwijkingen (p < 0,05); diludine verhoogde de eiwithoogte significant. De Haugh-waarde (p < 0,01), de dikte en het gewicht van de schaal (p < 0,05), 150 en 200 mg/kg diludine verlaagden ook het totale cholesterol in de eidooier (p < 0,05), maar verhoogden het gewicht van de eidooier (p < 0,05). Bovendien kon diludine de activiteit van lipase (p < 0,01) versterken en het gehalte aan triglyceriden (TG3) (p < 0,01) en cholesterol (CHL) (p < 0,01) in serum verlagen, het percentage buikvet (p < 0,01) en levervet (p < 0,01) verlagen en het had het vermogen om leververvetting bij kippen te voorkomen. Diludine verhoogde de activiteit van SOD in serum significant (p < 0,01) wanneer het langer dan 30 dagen aan het dieet werd toegevoegd. Er werd echter geen significant verschil gevonden in de activiteit van GPT en GOT in serum tussen de controlegroep en de behandelde groep. Hieruit werd afgeleid dat diludine oxidatie van celmembranen kon voorkomen.
TrefwoordenDiludine; kip; SOD; cholesterol; triglyceride, lipase
Diludine is het nieuwe, niet-voedzame antioxidatie-vitamine-additief en heeft de volgende effecten:[1-3]van het tegengaan van de oxidatie van het biologische membraan en het stabiliseren van het weefsel van de biologische cellen, enz. In de jaren zeventig ontdekte een landbouwdeskundige van Letland in de voormalige Sovjet-Unie dat diludine dezelfde effecten had[4]Het bevorderen van de groei van pluimvee en het tegengaan van bevriezing en veroudering bij sommige planten. Er werd gerapporteerd dat diludine niet alleen de groei van dieren kon bevorderen, maar ook de voortplantingsprestaties van dieren kon verbeteren en de drachtigheid, melkproductie, eiproductie en uitkomstpercentage van het vrouwelijke dier kon verbeteren.[1, 2, 5-7]Het onderzoek naar diludine in China begon in de jaren tachtig, en de meeste studies over diludine in China beperken zich tot nu toe tot het gebruik van de effecten. De weinige proeven met legkippen werden gerapporteerd. Chen Jufang (1993) meldde dat diludine de eiproductie en het eigewicht van de pluimvee kon verbeteren, maar niet verder ging.[5]De studie van het werkingsmechanisme ervan. Daarom hebben we de systematische studie naar het effect en het werkingsmechanisme ervan uitgevoerd door de leghennen te voeden met het dieet gedoteerd met diludine, en een deel van het resultaat wordt nu als volgt gerapporteerd:
Tabel 1 Samenstelling en voedingsbestanddelen van het experimentele dieet
%
----------------------------------------------------------------------------------------------
Samenstelling van het dieet Voedingscomponenten
----------------------------------------------------------------------------------------------
Maïs 62 ME③ 11,97
Bonenpulp 20 CP 17,8
Vismeel 3 Ca 3,42
Koolzaadmeel 5 P 0,75
Beendermeel 2 M en 0,43
Steenmeel 7,5 M en Cys 0,75
Methionine 0,1
Zout 0,3
Multivitamine① 10
Sporenelementen② 0,1
------------------------------------------------------------------------------------------
① Multivitamine: 11 mg riboflavine, 26 mg foliumzuur, 44 mg oryzanine, 66 mg niacine, 0,22 mg biotine, 66 mg B6, 17,6 ug B12, 880 mg choline, 30 mg VK, 66 IE VE, 6600ICU van VDen 20000ICU van VAworden aan elke kilogram dieet toegevoegd; en 10 gram multivitamine wordt aan elke 50 kg dieet toegevoegd.
② Sporenelementen (mg/kg): 60 mg Mn, 60 mg Zn, 80 mg Fe, 10 mg Cu, 0,35 mg I en 0,3 mg Se worden toegevoegd aan elke kilogram van het dieet.
③ De eenheid van de verteerbare energie verwijst naar MJ/kg.
1. Materialen en methode
1.1 Testmateriaal
Beijing Sunpu Biochem. & Tech. Co., Ltd. zou het diludine moeten aanbieden; en het proefdier moet afkomstig zijn van Romeinse commerciële legkippen die 300 dagen oud zijn.
Experimenteel dieet: het test-experimentele dieet moet worden samengesteld volgens de werkelijke omstandigheden tijdens de productie op basis van de NRC-norm, zoals weergegeven in Tabel 1.
1.2 Testmethode
1.2.1 Voederexperiment: het voederexperiment moet worden uitgevoerd op de boerderij van Hongji Company in de stad Jiande; 1024 Romeinse leghennen moeten worden geselecteerd en willekeurig worden verdeeld in vier groepen van elk 256 stuks (elke groep moet vier keer worden herhaald en elke hen moet 64 keer worden herhaald); de hennen moeten worden gevoerd met de vier diëten met verschillende gehaltes diludine, en aan elke groep moet 0, 100, 150 en 200 mg/kg van het voer worden toegevoegd. De test werd gestart op 10 april 1997; de hennen konden vrijelijk voedsel vinden en water drinken. De hoeveelheid voedsel die elke groep at, de legsnelheid, de eiproductie, het aantal gebroken eieren en het aantal afwijkende eieren moesten worden geregistreerd. Bovendien werd de test beëindigd op 30 juni 1997.
1.2.2 Meting van de eikwaliteit: Er moeten willekeurig 20 eieren worden genomen wanneer de test is uitgevoerd gedurende 40 dagen om de indicatoren te meten die verband houden met de eikwaliteit, zoals de vormindex van het ei, de haugh-eenheid, het relatieve gewicht van de schaal, de dikte van de schaal, de dooierindex, het relatieve gewicht van de dooier, enz. Bovendien moet het cholesterolgehalte in de dooier worden gemeten met behulp van de COD-PAP-methode in aanwezigheid van Cicheng-reagens geproduceerd door Ningbo Cixi Biochemical Test Plant.
1.2.3 Meting van de biochemische index in het serum: 16 testkippen moeten uit elke groep worden genomen, telkens wanneer de test gedurende 30 dagen is uitgevoerd en na afloop van de test, om het serum te bereiden na bloedafname uit de vleugelader. Het serum moet bij lage temperatuur (-20 °C) worden bewaard om relevante biochemische indexen te kunnen meten. Het percentage buikvet en het lipidengehalte in de lever moeten worden gemeten na het slachten en na het verwijderen van buikvet en lever, na voltooiing van de bloedafname.
De superoxidedismutase (SOD) moet worden gemeten met behulp van de verzadigingsmethode in aanwezigheid van de reagenskit geproduceerd door het Beijing Huaqing Biochem. & Tech. Research Institute. Het urinezuur (UN) in het serum moet worden gemeten met behulp van de U ricase-PAP-methode in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; de triglyceride (TG3) moet worden gemeten met behulp van de GPO-PAP-eenstapsmethode in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; de lipase moet worden gemeten met behulp van de nefelometrie in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; het totale serumcholesterol (CHL) moet worden gemeten met behulp van de COD-PAP-methode in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; de glutaminezuur-pyrodruivenzuurtransaminase (GPT) moet worden gemeten met behulp van de colorimetrie in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; de glutaminezuur-oxaalazijnzuurtransaminase (GOT) moet worden gemeten met behulp van de colorimetrie in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; de alkalische fosfatase (ALP) moet worden gemeten met behulp van de snelheidsmethode in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; het calciumion (Ca2+) in serum moet worden gemeten met behulp van de methylthymolblauwcomplexonmethode in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit; het anorganische fosfor (P) moet worden gemeten met behulp van de molybdaatblauwmethode in aanwezigheid van de Cicheng-reagenskit.
2 Testresultaat
2.1 Effect op de legprestaties
De legprestaties van verschillende groepen die met behulp van diludine zijn behandeld, worden weergegeven in Tabel 2.
Tabel 2 Prestaties van kippen die een basisdieet kregen aangevuld met vier niveaus diludine
| Hoeveelheid toe te voegen diludine (mg/kg) | ||||
| 0 | 100 | 150 | 200 | |
| Voeropname (g) |  | |||
| Legpercentage (%) | ||||
| Gemiddeld gewicht van het ei (g) | ||||
| Verhouding van materiaal tot ei | ||||
| Gebroken eipercentage (%) | ||||
| Percentage afwijkende eieren (%) | ||||
Uit tabel 2 blijkt dat de legpercentages van alle groepen die met diludine zijn verwerkt, duidelijk zijn verbeterd. Het effect bij verwerking met 150 mg/kg is optimaal (tot 83,36%) en de 11,03% (p < 0,01) is verbeterd ten opzichte van de referentiegroep; diludine heeft dus een positief effect op het legpercentage. Gezien het gemiddelde gewicht van het ei, neemt het gewicht van het ei toe (p > 0,05) naarmate diludine in het dagelijkse rantsoen toeneemt. Vergeleken met de referentiegroep is het verschil tussen alle verwerkte delen van de groepen die met 200 mg/kg diludine zijn verwerkt, niet duidelijk wanneer de voeropname gemiddeld 1,79 g bedraagt; Het verschil wordt echter geleidelijk duidelijker naarmate de diludineconcentratie toeneemt, en het verschil in de verhouding van het materiaal tot het ei tussen de verwerkte delen is duidelijk (p < 0,05). Het effect is optimaal bij 150 mg/kg diludine en bedraagt 1,25:1, wat een verlaging van 10,36% (p < 0,01) is ten opzichte van de referentiegroep. Gezien het percentage gebroken eieren van alle verwerkte delen, kan het percentage gebroken eieren (p < 0,05) worden verlaagd wanneer diludine aan het dagelijkse dieet wordt toegevoegd; en het percentage afwijkende eieren neemt af (p < 0,05) naarmate de diludineconcentratie toeneemt.
2.2 Effect op de eikwaliteit
Uit tabel 3 blijkt dat de vormindex van het ei en het soortelijk gewicht van het ei niet worden beïnvloed (p>0,05) wanneer diludine wordt toegevoegd aan het dagelijkse dieet, en dat het gewicht van de schaal toeneemt naarmate er meer diludine wordt toegevoegd aan het dagelijkse dieet. Het gewicht van de schalen neemt respectievelijk met 10,58% en 10,85% (p<0,05) toe in vergelijking met de referentiegroepen wanneer 150 en 200 mg/kg diludine worden toegevoegd. De dikte van de eierschaal neemt toe naarmate er meer diludine in het dagelijkse dieet wordt toegevoegd. De dikte van de eierschaal neemt met 13,89% (p<0,05) toe wanneer 100 mg/kg diludine wordt toegevoegd in vergelijking met de referentiegroepen. De dikte van de eierschalen neemt respectievelijk met 19,44% (p<0,01) en 27,7% (p<0,01) toe wanneer 150 en 200 mg/kg worden toegevoegd. De Haugh-eenheid (p < 0,01) verbetert duidelijk wanneer diludine wordt toegevoegd, wat aangeeft dat diludine de synthese van dik eiwit bevordert. Diludine verbetert de dooierindex, maar het verschil is niet duidelijk (p < 0,05). De cholesterolgehaltes van de eidooiers van alle groepen verschillen en kunnen duidelijk worden verlaagd (p < 0,05) na toevoeging van 150 en 200 mg/kg diludine. De relatieve gewichten van de eidooiers verschillen van elkaar vanwege verschillende toegevoegde hoeveelheden diludine, waarbij de relatieve gewichten van de eidooiers met 18,01% en 14,92% (p < 0,05) zijn verbeterd bij 150 mg/kg en 200 mg/kg in vergelijking met de referentiegroep; daarom bevordert de geschikte diludine de synthese van eidooiers.
Tabel 3 Effecten van diludine op de kwaliteit van eieren
| Hoeveelheid toe te voegen diludine (mg/kg) | ||||
| Kwaliteit van het ei | 0 | 100 | 150 | 200 |
| Eivormindex (%) |  | |||
| Soortelijk gewicht van eieren (g/cm3) | ||||
| Relatief gewicht van de eierschaal (%) | ||||
| Dikte van de eierschaal (mm) | ||||
| Haugh-eenheid (U) | ||||
| Eigeelindex (%) | ||||
| Cholesterol van eidooier (%) | ||||
| Relatief gewicht van eidooier (%) | ||||
2.3 Effecten op het buikvetpercentage en het levervetgehalte van leghennen
Zie figuur 1 en figuur 2 voor de effecten van diludine op het percentage buikvet en het gehalte aan levervet van leghennen.
Figuur 1 Effect van diludine op het percentage buikvet (PAF) van leghennen
| Percentage buikvet | |
| Hoeveelheid toe te voegen diludine |
Figuur 2 Effect van diludine op het levervetgehalte (LF) van leghennen
| Vetgehalte van de lever | |
| Hoeveelheid toe te voegen diludine |
Uit figuur 1 blijkt dat de percentages buikvet van de testgroep met respectievelijk 8,3% en 12,11% (p<0,05) zijn verminderd bij toevoeging van 100 en 150 mg/kg diludine in vergelijking met de referentiegroep, en dat het percentage buikvet met 33,49% (p<0,01) is verminderd bij toevoeging van 200 mg/kg diludine. Uit figuur 2 blijkt dat het gehalte aan levervet (absoluut droog) verwerkt met 100, 150 en 200 mg/kg diludine respectievelijk met 15,00% (p<0,05), 15,62% (p<0,05) en 27,7% (p<0,01) is verminderd in vergelijking met de referentiegroep. Diludine heeft dus een verlagend effect op het percentage vet in de buik en het vetgehalte in de lever van de legkippen, waarbij het effect optimaal is bij toevoeging van 200 mg/kg diludine.
2.4 Effect op de serumbiochemische index
Uit tabel 4 blijkt dat het verschil tussen de onderdelen die tijdens fase I (30 dagen) van de SOD-test zijn verwerkt, niet duidelijk is. De biochemische serumindexen van alle groepen waaraan diludine in fase II (80 dagen) van de test is toegevoegd, zijn hoger dan die van de referentiegroep (p < 0,05). Het urinezuurgehalte (p < 0,05) in het serum kan worden verlaagd wanneer 150 mg/kg en 200 mg/kg diludine worden toegevoegd; terwijl het effect (p < 0,05) beschikbaar is wanneer 100 mg/kg diludine in fase I wordt toegevoegd. Diludine kan de triglyceriden in het serum verlagen, waarbij het effect optimaal is (p < 0,01) in de groep wanneer 150 mg/kg diludine in fase I wordt toegevoegd, en optimaal is in de groep wanneer 200 mg/kg diludine in fase II wordt toegevoegd. Het totale cholesterolgehalte in het serum wordt verlaagd door de dagelijkse toevoeging van meer diludine aan het dieet. Meer specifiek worden de totale cholesterolgehaltes in het serum verlaagd met respectievelijk 36,36% (p<0,01) en 40,74% (p<0,01) wanneer 150 mg/kg en 200 mg/kg diludine worden toegevoegd in fase I vergeleken met de referentiegroep. De gehaltes worden verlaagd met respectievelijk 26,60% (p<0,01), 37,40% (p<0,01) en 46,66% (p<0,01) wanneer 100 mg/kg, 150 mg/kg en 200 mg/kg diludine worden toegevoegd in fase II vergeleken met de referentiegroep. Bovendien neemt de ALP toe naarmate er meer diludine aan het dagelijkse dieet wordt toegevoegd, terwijl de ALP-waarden in de groep waaraan 150 mg/kg en 200 mg/kg diludine zijn toegevoegd, duidelijk hoger zijn dan in de referentiegroep (p < 0,05).
Tabel 4 Effecten van diludine op serumparameters
| Hoeveelheid diludine die moet worden toegevoegd (mg/kg) in fase I (30 dagen) van de test | ||||
| Item | 0 | 100 | 150 | 200 |
| Superoxidedismutase (mg/ml) |  | |||
| Urinezuur | ||||
| Triglyceriden (mmol/L) | ||||
| Lipase (U/L) | ||||
| Cholesterol (mg/dl) | ||||
| Glutamine-pyruvaattransaminase (U/L) | ||||
| Glutamine-oxaalazijnzuurtransaminase (U/L) | ||||
| Alkalische fosfatase (mmol/L) | ||||
| Calciumion (mmol/L) | ||||
| Anorganisch fosfor (mg/dl) | ||||
| Hoeveelheid diludine die moet worden toegevoegd (mg/kg) in fase II (80 dagen) van de test | ||||
| Item | 0 | 100 | 150 | 200 |
| Superoxidedismutase (mg/ml) |  | |||
| Urinezuur | ||||
| Triglyceriden (mmol/L) | ||||
| Lipase (U/L) | ||||
| Cholesterol (mg/dl) | ||||
| Glutamine-pyruvaattransaminase (U/L) | ||||
| Glutamine-oxaalazijnzuurtransaminase (U/L) | ||||
| Alkalische fosfatase (mmol/L) | ||||
| Calciumion (mmol/L) | ||||
| Anorganisch fosfor (mg/dl) | ||||
3 Analyse en discussie
3.1 De diludine in de test verbeterde de legsnelheid, het gewicht van het ei, de Haugh-eenheid en het relatieve gewicht van de eidooier, wat aangaf dat de diludine de assimilatie van het eiwit bevorderde en de synthese van dik eiwit en eidooiereiwit verbeterde. Verder werd het urinezuurgehalte in het serum duidelijk verlaagd; en het werd algemeen erkend dat de verlaging van het gehalte aan niet-eiwitstikstof in het serum betekende dat de katabolismesnelheid van het eiwit werd verlaagd en de retentietijd van stikstof werd uitgesteld. Dit resultaat vormde de basis voor het verhogen van de eiwitretentie, het bevorderen van het leggen van eieren en het verbeteren van het eigewicht van de leghennen. De testresultaten wezen uit dat het legeffect optimaal is bij toevoeging van 150 mg/kg diludine, wat in wezen consistent was met de resultaten.[6,7]van Bao Erqing en Qin Shangzhi en verkregen door toevoeging van diludine in de late legperiode van kippen. Het effect werd verminderd wanneer de hoeveelheid diludine 150 mg/kg overschreed, wat mogelijk te wijten is aan de eiwittransformatie.[8]werd beïnvloed door een te hoge dosering en de te hoge belasting van de stofwisseling van het orgaan op het diludine.
3.2 De concentratie van Ca2+in het serum van het legei werd verlaagd, de P in het serum werd in het begin verlaagd en de ALP-activiteit werd duidelijk verhoogd in aanwezigheid van diludine, wat erop duidde dat diludine het metabolisme van Ca en P duidelijk beïnvloedde. Yue Wenbin meldde dat diludine de absorptie kon bevorderen[9] van de minerale elementen Fe en Zn; ALP bestond voornamelijk in weefsels zoals lever, bot, darmkanaal, nier, enz.; ALP in het serum was voornamelijk afkomstig van lever en bot; ALP in het bot bestond voornamelijk in de osteoblast en kon na transformatie het fosfaation binden met Ca2 uit het serum door de afbraak van fosfaat te bevorderen en de concentratie van het fosfaation te verhogen. Het werd op het bot afgezet in de vorm van hydroxyapatiet, enz., om te leiden tot een reductie van Ca en P in het serum, wat consistent is met een toename van de dikte van de eierschaal en het relatieve gewicht van de eierschaal in de indicatoren voor eikwaliteit. Bovendien namen het aantal gebroken eieren en het percentage afwijkende eieren duidelijk af in termen van de legprestaties, wat dit punt ook verklaarde.
3.3 De buikvetafzetting en het levervetgehalte van de leghennen werden duidelijk verminderd door toevoeging van diludine aan het dieet, wat erop duidde dat diludine de vetsynthese in het lichaam remde. Bovendien kon diludine de activiteit van lipase in het serum in een vroeg stadium verbeteren; de lipaseactiviteit nam duidelijk toe in de groep waaraan 100 mg/kg diludine was toegevoegd, en de triglyceriden- en cholesterolgehaltes in het serum werden verlaagd (p < 0,01), wat erop duidde dat diludine de afbraak van triglyceriden kon bevorderen en de cholesterolsynthese kon remmen. De vetafzetting kon worden geremd doordat het enzym van het lipidenmetabolisme in de lever[10,11], en de verlaging van cholesterol in de eidooier verklaarde dit punt ook [13]. Chen Jufang rapporteerde dat diludine de vorming van vet bij het dier kon remmen en het percentage mager vlees van de vleeskuikens en varkens kon verbeteren, en een effect had op de behandeling van leververvetting. De testresultaten verduidelijkten dit werkingsmechanisme, en de dissectie- en observatieresultaten van de testhennen bewezen ook dat diludine de kans op leververvetting bij leghennen duidelijk kon verminderen.
3.4 GPT en GOT zijn twee belangrijke indicatoren die de functies van de lever en het hart weerspiegelen, en de lever en het hart kunnen beschadigd raken als de activiteiten daarvan te hoog zijn. De activiteiten van GPT en GOT in het serum veranderden niet duidelijk wanneer diludine werd toegevoegd in de test, wat aangaf dat de lever en het hart niet beschadigd waren; verder toonde het meetresultaat van SOD aan dat de activiteit van SOD in het serum duidelijk kon worden verbeterd wanneer diludine gedurende een bepaalde tijd werd gebruikt. SOD verwijst naar de belangrijkste wegvanger van de superoxide vrije radicalen in het lichaam; het is van belang voor het behoud van de integriteit van het biologische membraan, het verbeteren van het immuniteitsvermogen van het organisme en het behoud van de gezondheid van het dier wanneer het SOD-gehalte in het lichaam wordt verhoogd. Quh Hai, enz. meldden dat diludine de activiteit van 6-glucosefosfaatdehydrogenase in het biologische membraan kon verbeteren en de weefsels [2] van de biologische cel kon stabiliseren. Sniedze wees erop dat diludine de activiteit [4] van NADPH cytochroom C reductase remde, duidelijk na het bestuderen van de relatie tussen diludine en relevant enzym in NADPH-specifieke elektronenoverdrachtsketen in rattenlevermicrosomen. Odydents wees er ook op dat diludine gerelateerd was [4] aan het samengestelde oxidasesysteem en het microsomale enzym gerelateerd aan NADPH; en het werkingsmechanisme van diludine na binnendringing in dieren is om een rol te spelen in het weerstaan van oxidatie en het beschermen van het biologische membraan [8] door de activiteit van het elektronenoverdracht NADPH-enzym van het microsoom te onderscheppen en het peroxidatieproces van de lipideverbinding te remmen. Het testresultaat bewees de beschermende functie van diludine voor het biologische membraan tegen de veranderingen van SOD-activiteit naar veranderingen van de activiteiten van GPT en GOT en bevestigde de onderzoeksresultaten van Sniedze en Odydents.
Referentie
1 Zhou Kai, Zhou Mingjie, Qin Zhongzhi, etc. Onderzoek naar diludine ter verbetering van de voortplantingsprestaties van schapenJ. Gras enLivesock 1994 (2): 16-17
2 Qu Hai, Lv Ye, Wang Baosheng, Effect van diludine toegevoegd aan het dagelijkse dieet op de zwangerschapskans en de spermakwaliteit van konijnenvlees.J. Chinees tijdschrift voor konijnenhouderij1994(6): 6-7
3 Chen Jufang, Yin Yuejin, Liu Wanhan, etc. Test van uitgebreide toepassing van diludine als diervoederadditiefVoeronderzoek1993 (3): 2-4
4 Zheng Xiaozhong, Li Kelu, Yue Wenbin, etc. Bespreking van het toepassingseffect en werkingsmechanisme van diludine als groeibevorderaar voor pluimveeVoeronderzoek1995 (7): 12-13
5 Chen Jufang, Yin Yuejin, Liu Wanhan, etc. Test van uitgebreide toepassing van diludine als diervoederadditiefVoeronderzoek1993 (3): 2-5
6 Bao Erqing, Gao Baohua, Test van diludine voor het voederen van Pekingeend voor het rasVoeronderzoek1992 (7): 7-8
7 Qin Shangzhi-test voor het verbeteren van de productiviteit van vleeskuikens in de late legperiode door gebruik te maken van diludineGuangxi Tijdschrift voor Dierhouderij en Veterinaire Geneeskunde1993.9(2): 26-27
8 Dibner J Jl Lvey FJ Leverproteïne- en aminozuurmetaboliet bij pluimvee Pluimveewetenschap1990.69(7): 1188-1194
9 Yue Wenbin, Zhang Jianhong, Zhao Peie, etc. Onderzoek naar de toevoeging van diludine en Fe-Zn-preparaat aan het dagelijkse dieet van legkippenVoer & Vee1997, 18(7): 29-30
10 Mildner A na M, Steven D Clarke Klonen van complementair DNA door varkensvetzuursynthase, weefseldistributie van zijn mRNA en onderdrukking van expressie door somatotropine en dieetproteïne J Nutri 1991, 121 900
11 Walzon RL Smon C, M orishita T, et al. Vette leverhemorragisch syndroom bij kippen die een gezuiverd dieet te veel kregen Geselecteerde enzymactiviteiten en leverhistologie in relatie tot leverfunctie en reproductieve prestatiesPluimveewetenschap,1993 72(8): 1479-1491
12 Donaldson WE Lipidenmetabolisme in de lever van kuikens als reactie op voedingPluimveewetenschap. 1990, 69(7): 1183-1187
13 Ksiazk ieu icz J. K ontecka H, H ogcw ski L Een notitie over bloedcholesterol als indicator van lichaamsvet bij eendenTijdschrift voor dieren- en voederwetenschap,1992, 1(3/4): 289-294
Plaatsingstijd: 07-06-2021
