De veevoerindustrie wordt voortdurend getroffen door de "dubbele epidemie" van Afrikaanse varkenspest en COVID-19, en staat ook voor de "dubbele" uitdaging van meerdere rondes van prijsverhogingen en een alomvattend verbod. Hoewel de weg voor ons vol moeilijkheden ligt, zet de veehouderij zich ook actief in voor haar eigen transformatie en modernisering en voor de gezamenlijke ontwikkeling van de sector. In dit artikel wordt voornamelijk besproken hoe de activiteit van spijsverteringsenzymen in de darmen van pluimvee kan worden verbeterd, de darmontwikkeling kan worden bevorderd en de structuur van de darmflora kan worden verbeterd.

Het darmkanaal is een belangrijk orgaan voor pluimvee om voedingsstoffen te verteren en op te nemen. De vertering in de darm vindt voornamelijk plaats via enzymatische reacties (exopeptidase, oligosacharide-enzym, lipase, enz.); kleine moleculaire voedingsstoffen die door enzymatische reacties worden geproduceerd, passeren de darmepitheellaag en worden opgenomen door darmcellen.

De darm is ook een natuurlijke barrière om pluimvee te beschermen tegen voedselantigenen, pathogene micro-organismen en hun schadelijke metabolieten, en om de stabiliteit van de interne omgeving te behouden. De darmbarrière bestaat uit een mechanische barrière, een chemische barrière, een microbiële barrière en een immuunbarrière om gezamenlijk te verdedigen tegen de invasie van vreemde antigene stoffen. Mechanische barrière (fysieke barrière) verwijst naar complete darmepitheelcellen die nauw met elkaar verbonden zijn; Chemische barrière is samengesteld uit slijm, spijsverteringssappen afgescheiden door darmslijmvliesepitheelcellen en antibacteriële stoffen geproduceerd door darmparasitaire bacteriën, die pathogene micro-organismen kunnen remmen of doden; De biologische barrière is samengesteld uit de kolonisatieresistentie van de darmflora tegen pathogene bacteriën en de accumulatie tussen bacteriën; Immuunbarrière is het grootste lymfoïde orgaan en belangrijk mucosa-gerelateerd lymfoïde weefsel. Daarom is fokken gericht op het vergroten van het darmkanaal, en het waarborgen van darmgezondheid is de sleutel tot een gezonde fokkerij zonder resistentie.

Zuur heeft een verzurings- en bacteriostase-effect en speelt een belangrijke rol in een gezonde pluimveehouderij. Veel voorkomende organische zuren zijn onder andere eenvoudige carbonzuren (mierenzuur, azijnzuur, propionzuur en boterzuur), carbonzuren met hydroxylgroepen (melkzuur, appelzuur, wijnsteenzuur en citroenzuur), korteketencarbonzuren met dubbele bindingen (fumaarzuur en sorbinezuur) en anorganische zuren (fosforzuur) (Sh Khan en J Iqbal, 2016). De verzurings- en bacteriostatische eigenschappen van verschillende zuren verschillen. Zo heeft mierenzuur het sterkste bacteriostatische vermogen; van de zuren per gewichtseenheid heeft mierenzuur de sterkste waterstoftoevoercapaciteit; propionzuur en mierenzuur hebben een sterke schimmelwerende werking. Daarom moet bij de selectie van zuur de wetenschappelijk proportionering plaatsvinden op basis van de eigenschappen van het zuur. Uit een groot aantal onderzoeken is gebleken dat het toevoegen van zuurpreparaten aan het dieet de ontwikkeling van de darmen kan verbeteren en bevorderen, de activiteit van de spijsverteringsenzymen in de darmen kan verbeteren, de structuur van de darmflora kan verbeteren en kan bijdragen aan een gezonde voortplanting zonder anti-Japans voedsel.

Concluderend kan gesteld worden dat zuurbereiding van groot belang is voor de darmgezondheid van pluimvee. Bij het toepassen en selecteren van zuur moet aandacht worden besteed aan de samenstelling, verhouding, samenstelling en het proces van de zuurbereiding om de veiligheid, stabiliteit en waarde van de producten te garanderen.